段玉裁《说文解字注》
犧
宗廟之牲也。(魯頌。享以騂犧。毛傳。犧、純也。曲禮。天子以犧牛。鄭云。犧、純毛也。牧人。祭祀共其犧牲。鄭云。犧牲、毛羽完具也。僞孔注微子云。色純曰犧。體完曰牷。杜注左傳又云。牷、純色完全也。說犧皆與許異。)从牛。羲聲。(許羈切。古音在
十七部
。)賈侍中說(他皆偁名。獨賈逵偁官者、尊其師也。)此非古字。(魯頌毛傳曰。犧尊有沙羽飾也。明堂位注曰。犧尊以沙羽為畫飾。鄭注。荅張逸曰。刻畫鳳皇之象於尊。其形娑娑然。故曰沙。按沙娑羲古音三字同在
十七部
。犧牲、犧尊、葢本衹假羲為之。漢人乃加牛旁。故賈云非古字。許廁諸部末。)
重文:
口令:
提交