段玉裁《说文解字注》
息
喘也。(口部曰。喘、疾息也。喘為息之疾者、析言之。此云息者喘也、渾言之。人之氣急曰喘。舒曰息。引伸為休息之偁。又引伸為生長之偁。引伸之義行而鼻息之義廢矣。詩曰。使我不能息兮。傳曰。憂不能息也。黍離傳曰。噎、憂不能息也。此息之本義也。其他詩息字皆引伸之義也。許書齂、臥息也。呬、息也。㞒、臥息也。䯉、咽中息不利也。㒫、飲食屰气不得息也。覞部䨳、見雨而比息也。皆本義也。)从心自。(自者、鼻也。心气必從鼻出。故从心自。如心思上凝於囟。故从心囟。皆會意也。相即切。
一部
。各本此下有自亦聲三字。自聲在
十五部
。非其聲類。此與思下云囟聲、皆不知韵理者所為也。)
重文:
口令:
提交